Heischöppers carnaval 2018
>>> Direct naar de foto's en filmpjes
klik hier.
Prins Ben en Adjudant Arend
Wat een feest, wat een feest!! Dat wordt ons nog wekelijks medegedeeld door de mensen die aanwezig waren. Waar zullen we eens beginnen.??Begin november rond een uurtje of 20:00 lag Ben lekker op de bank zich gereed te maken voor weer een nachtdienst. Televisie aan, voetjes van de vloer en ineens werd er aangeklopt. Ben dacht nog: dit kan geen visite zijn toch, want daar heb ik helemaal geen tijd voor. Maar het liep toch iets anders en het waren speciale gasten.?De mannen van de Raad van Elf die mee waren, dachten slim te zijn door aan te kloppen bij de voordeur en dan te verstoppen bij de keukendeur. Aangezien Ben de voordeur nog nooit open heeft gehad liep hij naar de keukendeur. Hij keek naar links en ja hoor, daar stonden ze lachend met de capuchon op. Ben mag dan niet de slimste van het dorp zijn, maar hij wist wel waar ze voor kwamen.?Eenmaal binnen ging iedereen zitten en kwam al snel de vraag of Ben de prins van de Heischöppers in 2018 wilde worden. Hier hoefde Ben uiteraard niet lang over na te denken, nog steeds met een grote smile op zijn gezicht zei hij volmondig ja.?Nadat de felicitaties van de aanwezige mannen kwamen, werd de koelkast bezocht voor een lekker koud pilsje en natuurlijk een colaatje voor Ben, want hij moest nog werken.
Vervolgens kwam de vraag wie de adjudant moest worden. Daar had Ben wel eens over nagedacht, maar dit jaar had hij er geen rekening mee gehouden dat hij daadwerkelijk prins ging worden. Het hadden er meerderen kunnen zijn, maar helaas mag je maar één iemand kiezen. Een kwartier later werd de knoop doorgehakt, het werd zonnebloem maatje Arend. Arend die al jaren voor de grap zegt dat hij wel eens in het karretje zal kunnen zitten op de vrijdag, maar nu zou het serieus zo zijn.?Arend werd gebeld en die nam heel vriendelijk op met “wat moet je!?”. Normaal belt Ben alleen in het weekend als het bier op is. Maar nu was het doordeweeks, dit was vreemd. Heel toevallig was Arend in Dieren en Ben vroeg of hij even langs kon komen. Waarvoor die moest komen, was nog steeds niet duidelijk. Maar ja, wat moest Ben zeggen, een lekke band van de auto kon het natuurlijk niet zijn. Nadat Ben beloofd had dat het geen geouwehoer was, sprong Arend op de fiets. Eenmaal binnen gekomen, had hij snel door wat er aan de hand was. Lachend pakte hij een stoel en kwam hij er bij zitten. Eigenlijk hoefde de vraag niet eens gesteld te worden, maar dat hoort er natuurlijk bij. Op de vraag van Ben of hij zijn adjudant wilde worden hoefde Arend niet lang na te denken. Hij antwoordde volmondig ja en zei met een lachend gezicht: “Bennie, dit kan wel eens een zware carnaval worden!”?
Rond een uurtje of 21:30 schopte Ben iedereen eruit, we hadden nog wel uren kunnen zitten en ouwehoeren, maar er moest ook nog gewerkt worden.??Inmiddels was er een geheim gesprek gepland om wat dingen door te nemen. Begin december, misschien herinner je het nog, het was die avond dat het keihard begon te sneeuwen. Wij vergeten die dag niet snel meer. Muts op, sjaal om, handschoenen aan en fietsen. Arend stond klaar bij de brug en de barre tocht kon beginnen. Langs het kanaal leek ons wel slim, dan konden we ook geen bekenden tegenkomen, bijvoorbeeld bij de Harmonie. Bijna aangekomen in Eerbeek, toeterde meteen de eerste auto naar ons. Het zouden toch geen bekenden zijn!? Gelukkig reed de auto door. ?Als twee sneeuwpoppen kwamen we binnen, dat koude biertje hadden we nu wel verdiend. Nadat we alles hadden doorgenomen met lekkere hapjes en drankjes, kon de muziek aan en konden we vast oefenen met feestvieren. Maar ja, in de late uurtjes moesten we ook nog naar huis, nog een keer zo’n sneeuwstorm hadden we geen trek in. Gelukkig kon de gastheer nog een taxi regelen. Dezelfde gastheer trouwens bedankt voor het wekenlang stallen van de fiets van de adjudant!??Een tijdje later gingen we met vier linker handen beginnen aan het bouwen van het karretje. Dit kon mooi bij de vader van Ben in de werkplaats. Inmiddels hadden Pieter en Frank het onderstel al gebracht, dat behoorlijk zwaar is. Die gasten mogen ook wel werken voor hun geld, dus dat karretje mochten ze mooi dragen naar de tweede verdieping. Het hout was geregeld en die hadden uiteraard precies de afmetingen zodat ze net niet pasten, maar zaag mans hielp ons verder.
Vele avonden klussen verder was het karretje klaar. Voor de afwerking hadden we ook al een idee, aangezien we dezelfde liefde hebben. Hiermee bedoelen we niet Imke, maar onze mooie club Feyenoord. Dit wilden we er toch in laten terug komen, maar het mocht niet te opvallend zijn en dus kozen voor het groen wit van de mooiste stad van Nederland. We wilden ook nog een link naar de stichting waarmee we zondags op pad gaan: de Zonnebloem. Daarom kwam er een grote zon en een bloem op de kar. Om het af te maken kozen we ook voor een papegaai, die staat symbool voor onze stamkroeg Café de Ara in Rotterdam. Zo, het karretje is af.?
In die tussentijd hadden we ons carnavalsnummer gekozen, we kunnen ons voorstellen dat u hem gemist heeft, want hij werd amper gedraaid. U kunt hem vinden onder de naam “Ik moet zuipen”. Voor het opkomstnummer hadden we iets meer tijd nodig, maar daar kwamen we ook uit. De tent moest losgaan, dus knallen met die handel.?Nu nog een mooi zwart pak, want we hadden alleen maar campingsmokings in de kast hangen. Een aantal winkels en een hoofdschuddende verkoopster verder hadden we alles. Onder het genot van een grote döner schotel bij de plaatselijke Turk zeiden we lachend tegen elkaar dat het nu wel heel dichtbij kwam.??
Vrijdag 9-2-2018
Dit is de dag, de hele week elkaar al een beetje opnaaien en andere mensen voor de gek houden over wie de prins zou worden. Vandaag ging het dan echt gebeuren.?We hadden precies dezelfde voorbereiding als ieder jaar. Arend ging met zijn vrienden alvast een hapje en een drankje doen en ging gezamenlijk naar de carnaval. Ben stapte rond 20:30 op de fiets naar de club. Eenmaal binnen werd iedereen gedag gezegd en gingen we apart van elkaar bij de bar staan met wat vrienden. ?Aan de bar hield iedereen elkaar goed in de gaten, wie loopt er weg en wie oogt een beetje zenuwachtig? We speculeerden gezellig mee over de nieuwe prins, wie zou het toch zijn!? Het moment dat we onthuld gingen worden kwam steeds dichterbij, beiden probeerden we naar de uitgang te komen. Maar dat gaat akelig lastig als overal bekenden staan die wat willen drinken met je. Yorik riep Ben en die wilde wel doen alsof ze net naar buiten gingen lopen, dan dachten ze dat zij het waren. Goede grap Yorik! Ben liep mee, maar bij de klapdeur hield iemand anders hem weer op. Gelukkig hielp Pieter Ben uit de kantine te komen. Ben dacht dat hij al te laat was en wilden snel omkleden en Arend gedag zeggen. Maar Arend had hetzelfde probleem en was nog verstrikt in een polonaise. Even uitvoegen bij de klapdeuren, blik op oneindig en rennen maar. Schaterlachend kleden we ons om en kregen de laatste instructies.?We gingen het karretje in en reden naar de kantine, een stuk van 50 meter leek wel een uur te duren. Daar stonden we dan met het karretje in de hal van de kantine. Ons opkomstnummer Wake up van Brennan Heart begon te draaien. De bass knalde door de kantine, veel gebonk op het karretje en een roepende Happie over de ommekeer. Ja, het leek er wel op dat de kantine er klaar voor was en wij zaten volop te genieten in het karretje. De muziek ging uit, de schoten voor de boeg kwamen en iedereen wist het nu, hier zijn Prins Ben en Adjudant Arend!!?Eenmaal de kar uit, zagen we vooral lachende mensen en veel camera's (mocht je nog foto’s of filmpjes hebben, stuur het gerust door). Nadat Ben de proclamatie had voorgelezen, waarbij hij zijn lachen amper in kon houden, begon de polonaise met ons carnavalsnummer. Iedereen haakte aan en we gingen de hele kantine door. De adjudant deed netjes zijn plicht en haalde een biertje voor de prins. We kregen veel felicitaties en voelden ons de koning, iedereen wil met je op de foto. Uiteraard deden we dit en we gaven de massa ook netjes een klauwtje.
We gingen de hele avond van links naar rechts, van voor naar achter en hebben menig polonaise gelopen. Volop feest, wat een sfeer en wat een goede organisatie! Helaas kwam er zo een eind aan dag één als Prins en Adjudant. Iedereen werd bedankt voor de gezelligheid en uitgenodigd voor de zaterdag en de zondag. Nog even de laatste handjes schudden bij de deur, leuk om iedereen tevreden naar huis zien te gaan. Met een balletje en het laatste biertje werd de avond afgesloten aan de bar. Taxi Peter bracht ons netjes naar huis, zodat we een goede nachtrust zouden hebben voor de volgende dag. Ook al ging het slapen wat minder voor sommigen.
Zaterdag 10-2-2018??
Taxi Peter haalde samen met Dick eerst Ben op en onderweg naar Arend werd het lokale nieuws even doorgenomen. Er lag namelijk een fiets op de bovenleiding, Dick deed meteen uitzending gemist er achteraan want hij vertelde het meerdere malen.
Met de vrijdag in de benen, gingen we Jan Zwier ophangen. Op het horecapleintje hadden zich inmiddels al mensen verzameld. We gingen met ze allen nog even de Taperij in en dronken hier een Jägermeister, een traditie van de raad van elf. Van de prins hoeft deze traditie niet meer, want die doneerde het bijna terug aan de vloer. Ondertussen zorgden de wonderdoekjes en Glassex van Peter ervoor dat de schoenen en broek van Arend ook weer toonbaar waren. Ja, serieuze zaak hoor dat Jan Zwier ophangen!
We kregen van velen weer een handje, zo ook van de adjudanten en prinsen van de andere verenigingen. Bij het hijsen van Jan Zwier werden over en weer nog medailles uitgewisseld en wensten we elkaar een goede carnaval. De Stichting, de Nölers en de Deurdauwers bedankt hiervoor!
Via een polonaise kwamen we in de Burgemeester terecht, waar alle bekenden voor een mooi begin van de dag zorgden. We gingen vrolijk verder waar we vrijdag waren gestopt. Buurman Gino werd ook nog aangedaan. De pizza werd daar uitgedeeld en de dj zorgde voor een goede stemming, wat kan die man draaien zeg, geweldig! Helaas moest er ook geluncht worden, dus weer terug naar de Burgemeester waar Bastiaan de schnitzel klaar had staan. Een goede bodem met een biertje of radler gaf ons een goede basis voor de rest van de dag.?Inmiddels kwam bij ons ook het bericht binnen wie de eerste jeugdprins en jeugdadjudant van Zwieren en de Heischöppers waren geworden. Dat waren niemand minder dan Prins Joep en Adjudant Jasper. Dus Taxi Peter bracht ons snel naar de kantine om met hen feest te vieren. ?In het halletje ontmoetten de prinsen en adjudanten elkaar om vervolgens samen in een grote polonaise door de kantine te gaan. Dit werd professioneel aangekondigd door Rene Hendriks: “Hier zijn Prins Ben en Adjudant …… uhh de adjudant!”
Joep en Jasper hadden de boel inmiddels al goed op de kop gezet. In een gezellig drukke zaal werden nog enkele spelletjes gedaan om de raad van elf en de prins en adjudant te testen. Swingtime knalde er weer een paar mooie platen in en zo gingen we nog even door met het feest. Het carnavalsnummer van Joep en Jasper viel goed in de smaak en die van ons ook. Dus zongen we dit met ze vieren nog een keertje terwijl we boven op de bar stonden. En zo kwam aan dag 2 een eind, Joep en Jasper bedankt voor de goede sfeer deze dag. Volgend jaar weer een jeugdprins en jeugdadjudant wat ons betreft!
Zondag 11-2-2018??
Dat we zondags worden opgehaald komt wel vaker voor, alleen dan gaan we richting ons clubje Feyenoord. Maar nu stond Taxi Peter er weer met begeleider Dick om ons naar de kantine te rijden. Daar stonden Prins Joep en Adjudant Jasper al klaar in hun mooie carnaval(boot) wagen. De prijswinnaars van de vrijdag die ook op de kar mochten, hadden zich ook al verzameld. Met frisse tegenzin werd het eerste biertje gedronken en aten we een lekker broodje hamburger van chef-kok Rene Hendriks.?Via het hoofdveld gingen we richting de kar die op de parkeerplaats klaar stond tussen al die andere honderden carnavalswagens. We wilden even bijkomen van de avond ervoor bij de Deurdauwers, maar helaas kwam Dick aanzetten met twee kleine glaasjes en een fles berenburger. Die waarschijnlijk uit het geboortejaar van Dick kwam, want het was een hele lichte beer.
Met de muziek van Swingtime op de wagen gingen we het dorp door. De sfeer op de kar zat er snel goed in, alle klassiekers kwamen weer voorbij. De wagen werd nog even getest met links rechts, een mooi gekkenhuis. En natuurlijk vergaten we niet te zwaaien naar de mensen die er soms maar soms ook niet stonden. Onderweg werden de drankjes en hapjes aangereikt, top service! En gelukkig was er ook ruimte om een serieus gesprek te voeren als de muziek pauze had.
Nog twee mooie momenten die het vermelden waard zijn. De eerste is dat Harmen op de kar een doosje Merci had meegenomen, die had blijkbaar wat goed te maken. Maar we bespaaien uhh besparen u de details. De tweede is de vele handkusjes en hartjes die we kregen vanuit Beverode, ja zo’n steek doet wonderen! Uiteindelijk kwamen we weer aan op de parkeerplaats en beseften we ons dat we nog een paar uurtjes feest hadden. We waren al gewaarschuwd dat het goed druk zou worden en daar was niets van gelogen. Voor de laatste keer gingen via het halletje de bomvolle zaal in. Tja wat moeten we zeggen? Iedereen hoste, sprong, zong, danste en deed zo gek als je maar kan verzinnen. De finale was begonnen en we dachten één ding: we moeten nog een keer knallen! Maar eigenlijk was dat niet nodig, want het dak was er al af, wat een feest!?
Helaas was het einde aangebroken van drie dagen feest (het leek maar een paar uur). Na iedereen bedankt te hebben en een afsluiting met You Never Walk Alone was het dan echt voorbij.?Langzaam druppelde iedereen weg en was er nog een select groepje over voor een drankje en een lekker buffet van de Burgermeester van Dieren. Het was misschien wel voorbij met een volle zaal, maar DJ Arend gooide zijn moves er nog even uit met draaien. Dat hij een voorkeur voor bepaalde nummers had, was niet te merken. De polonaise ging nog een paar keer door de kantine en er werd wat gezellig nagepraat.?
Wij hebben een onvergetelijke carnaval gehad en van iedere minuut genoten. Een feest maak je niet alleen, wij willen dan ook via deze weg alle vrijwilligers, Swingtime, de Raad van Elf en natuurlijk jullie bedanken voor een geweldige carnaval.?Het was voor ons al een eer om Prins en Adjduant te mogen zijn, maar dan ook nog drie dagen lang zo’n sfeer en zoveel feestende mensen! Dat geeft ons een voldaan gevoel!?
Nogmaals iedereen hartstikke bedankt dat jullie er zo’n topcarnaval van hebben gemaakt!
?Alaaf, Alaaf, Alaaf!??Prins Ben de 1e en Adjudant Arend
>>> Naar de foto's en filmpjes
klik hier.
Senioren Carnaval 2018
>>> Direct naar de foto's en filmpjes
klik hier.
Voor de eerste keer in de 36e jarige geschiedenis van het Heischöppers carnaval vond de activiteitencommissie van vv Dieren dat het er maar eens van moest komen...Senioren Carnaval.
Een avond voor de wat oudere carnavalisten onder ons die de drukte van een vrijdag avond of zondag middag een beetje te veel wordt en de huidige house beat onder de meeste huidige carnavals nummers gestolen kan worden.
02 Februari werd gekozen als datum, flyers werden gedrukt de prins, adjudant, raad van 11, Swingtime, kantinecommissie en versierders gemobiliseerd dat zij dit jaar eerder of extra aan de bak mochten en zie daar.
Op genoemde datum werden om 19:30 uur de deuren geopend en wij als activiteitencommissie waren toch wel gespannen of dit ging slagen. Komen die Senioren wel? Wij hadden er alles aan gedaan. Swingtime geïnstrueerd, alleen gouden ouwe muziek en niet te hard om zingende gehoor apparaten te voorkomen, rollator parkeerplaatsen, beveiliging low profile om niet af te schrikken, polonaise in een wat lager tempo. De kantine commissie trakteerde op advocaat bij binnenkomst en de dames vd munten verkoop rekende feilloos de euro prijzen om in guldens als ook het taxi vervoer liep perfect, behalve dan die van de prins en adjudant. Dachten dat ze op de fiets moesten.
Al deze maatregelen waren echter meer nodig voor de raad van elf want terwijl die zich nog moed stonden in te drinken liepen onze senioren al de eerste polonaise na net 5 minuten binnen.
Wie had dat verwacht maarja 60 is dan ook het nieuwe 40.
Tijd ook voor de prins en adjudant en zijn raad van elf om vol gas te geven en in stijl de avond te openen (
Zie foto's). Wat volgde was een 4 uur durende roll(ator)ercoaster met vele polonaises, hossen, zirtaki, aloosi flashmob, een verjaardag, oude meezingers, quicksteps en nog veel meer. Enkele jongeren die er bij waren wisten niet wat ze mee maakten maar deden vol mee.
Een geslaagde avond welke we zeker volgend jaar weer in ons programma gaan opnemen. Hopelijk komen dan ook de senioren die dit eerste senioren carnaval misten.
Van deze avond vind je
hier enkele leuke
foto's en filmpjes.
